Hoi An

Gisteren hebben we de oude stadskern van Hoi An verkend. De meeste gebouwen zijn opgetrokken in een oude Franse stijl en je vindt er ook Chinese en Japanese gebouwen terug. Echt wel een prachtig en gezellig stadje. Alleen spijtig dat er overal winkeltjes zijn, waar je kledingstukken kunt laten maken tegen lage prijzen. Tijdens onze wandeltocht hebben we een sympathieke Zwitserse tegen het lijf gelopen, die ons heel wat tips gegeven heeft. Alleen spijtig dat ze in de andere richting reist, naar Saigon. Blijkbaar iederen die we tegen het lijf lopen, reizen in die richting. Tegen 12 uur moesten we het opgeven, want de warmte, ongeveer 40 graden, zorgde ervoor dat het zweet zelfs in de schaduw van ons liep. Dus we zijn na het eten dan maar richting hotel getrokken en hebben aan het zwembad geluirikt.







Deze morgen zijn we om 5 uur opgestaan, zot dat we zijn ;-), om My Son te bezoeken. Dit is een oude Cham religieuze site. We zijn zo vroeg vertrokken, omdat we ze de vele gewone toeristen voor konden zijn. Dit is ons wel gelukt, moet ik zeggen, want we waren de eerste. En we waren daar een half uur te vroeg, want om 6u30 ging de site maar open. Gelukkig waren we niet de enigen die met dit idee speelden, want iets na ons kwamen nog een twintigtal backpackers aan. Blijkbaar hadden we ook de lonely planet gelezen. De site op zich moet je gezien hebben, omwille van de culturele waarde. Maar eigenlijk staat er van de gebouwen niet veel meer recht. Tegen 9u waren we terug in Hoi An en konden we gaan ontbijten en nog wat rondslenteren in de oude stadskern. In de namiddag heb ik een fiets gehuurd om naar het mooie witte strand van Hoi An te fietsen en te genieten van de het mooie uitzicht.



Morgen vertrekken we naar Hue. Het is tijd om het gezellige, maar geteisterd door vele toeristen, Hoi An achter te laten en nieuwe dingen te gaan bekijken.