Hue

Na een korte busrit van 3u kwamen we maandagmorgen aan in Hue. We besloten direct om maar 1 overnachting in Hue te boeken en dinsdagavond al te vertrekken.

Maandagmiddag bezochten we de "Imperial enclosure" in Hue. Het is een citadel binnen een andere citadel. De binnenste citadel is eigenlijk een keizerlijk complex. Het bevat een paleis, tempel, theater en nog andere dingen. Om je een idee te geven hoe groot het is: elke citadel muur heeft een lengte van 2,5km. Een aantal gebouwen staan nog recht of zijn al gerenoveerd. Dit was nodig, want een aantal gebouwen waren platgebombardeerd tijdens het tet-offensief in de oorlog.



Dinsdag zijn we de keizerlijke graven gaan bezoeken die je kan vinden op de oevers van de "Perfume River". In totaal 5 graven. Bij een graf hier moet je niet aan enkel een grafsteen denken. Rond elk graf werd er een tempel, huizen en tuinen gebouwd. Dus het was wel indrukwekkend om dit te zien. De groep waar we de trip meededen was een heel toffe groep: een nederlander, een engelsman, twee ieren en twee chileense meisjes. De meeste reizen richting Hanoi, zoals ons, alleen de twee chileense meisjes niet :-(.





Dinsdagavond hebben we de nachttrein naar Hanoi genomen. Er waren op deze trein enkel "hardsleepers" beschikbaar, met andere woorden een houten plank met een moesje over. Rond woensdagmiddag zijn we toegekomen in Hanoi en hebben we direct een treinticket naar Lao Cai gekocht. We wilden eerst een ticket voor donderdagavond nemen, maar blijkbaar waren er geen "softsleepers" meer beschikbaar, enkel "hardseats". We waren deze keer het snel eens, nooit meer iets met "hard" in het woord. Dus we vertrekken vanavond al met de trein naar Lao Cai, met een "zacht bedje" ;-). Dus vanaf morgen zijn we in Sapa. Dit is een bergstadje in het noorden van Vietnam.

Hoi An

Gisteren hebben we de oude stadskern van Hoi An verkend. De meeste gebouwen zijn opgetrokken in een oude Franse stijl en je vindt er ook Chinese en Japanese gebouwen terug. Echt wel een prachtig en gezellig stadje. Alleen spijtig dat er overal winkeltjes zijn, waar je kledingstukken kunt laten maken tegen lage prijzen. Tijdens onze wandeltocht hebben we een sympathieke Zwitserse tegen het lijf gelopen, die ons heel wat tips gegeven heeft. Alleen spijtig dat ze in de andere richting reist, naar Saigon. Blijkbaar iederen die we tegen het lijf lopen, reizen in die richting. Tegen 12 uur moesten we het opgeven, want de warmte, ongeveer 40 graden, zorgde ervoor dat het zweet zelfs in de schaduw van ons liep. Dus we zijn na het eten dan maar richting hotel getrokken en hebben aan het zwembad geluirikt.







Deze morgen zijn we om 5 uur opgestaan, zot dat we zijn ;-), om My Son te bezoeken. Dit is een oude Cham religieuze site. We zijn zo vroeg vertrokken, omdat we ze de vele gewone toeristen voor konden zijn. Dit is ons wel gelukt, moet ik zeggen, want we waren de eerste. En we waren daar een half uur te vroeg, want om 6u30 ging de site maar open. Gelukkig waren we niet de enigen die met dit idee speelden, want iets na ons kwamen nog een twintigtal backpackers aan. Blijkbaar hadden we ook de lonely planet gelezen. De site op zich moet je gezien hebben, omwille van de culturele waarde. Maar eigenlijk staat er van de gebouwen niet veel meer recht. Tegen 9u waren we terug in Hoi An en konden we gaan ontbijten en nog wat rondslenteren in de oude stadskern. In de namiddag heb ik een fiets gehuurd om naar het mooie witte strand van Hoi An te fietsen en te genieten van de het mooie uitzicht.



Morgen vertrekken we naar Hue. Het is tijd om het gezellige, maar geteisterd door vele toeristen, Hoi An achter te laten en nieuwe dingen te gaan bekijken.

Van Dalat naar Hoi An met de Easy Riders

We zijn deze namiddag allebei uitgeput door de zon toegekomen in Hoi An van onze 5-daagse motortrip met de "Dalat Easy Riders". Zij hebben ons gedurende 5 dagen het dagelijkse leven op het platteland leren kennen, weg van de gewone toeristen. We zijn maar 3 toeristen tegengekomen van zodra we uit de buurt van Dalat waren. We hebben in totaal ongeveer 900 km afgelegd. Dit lijkt niet veel, maar in Vietnam is dit gigantisch veel om in 5 dagen af te leggen. We moesten constant stoppen, omdat er koeien de baan overstaken, brommers in de weg reden, auto's die niet stoppen voor een brommer, kinderen die plots overlopen, ... Tijdens de ganse rit moesten we geregeld terugwuiven naar de kinderen langs de kant. We hebben 5 dagen het echte lokale eten geproefd, terwijl de kippenbeenderen, de soep, de ice-tea op de grond lagen in het lokale eettent. En al bij al was het wel lekker, behalve een keer. Maar wat wil je voor maar 1 euro per maaltijd.



Op dag 1 hebben we geleerd dat ook Gaudi nog verder leeft in Vietnam. In Dalat is er het "Crazy House" waarin veel eigenschappen gekopieerd zijn uit de Gaudi-gebouwen in Barcelona. Daarna zijn we langsgegaan bij een bloemenkweker, zijderupsenkweker, koffieplantage, zijdeverwerkingsfabriekje, theeplantage, een kleine waterval en een boedhistische tempel. In de late namiddag zijn we ook nog uitgenodigd geweest bij lokale minderheden om te zien hoe zij leven. Daarna was het overnachten aan het Lak Lake. We werden daar 's avonds tijdens het eten bediend door twee schoonheden. En een kleine massage kon er ook nog af ;-))





Dag 2: We hebben de lokale minderheden aan het Lak Lake bezocht en op het "Crazy island", zoals onze gids het noemde. De naam hebben ze te danken aan het feit dat ze de doden nog steeds te drinken geven in hun graf door dit via een gat in hun mond te gieten. Daarna doen we een kleine trekking in de bossen rond Buon Ma Thuot. Op het einde van de trekking kunnen we genieten van 2 prachtige watervallen. Daarna overnachten we in de stad.





Dag 3: De zwaarste en langste rit van allemaal. We krijgen voornamelijk een les in de Vietnamese oorlog en volgen het Ho Chi Minh pad van tijdens de oorlog. We bezoeken ook nog een aantal minderheden en stoppen constant langs de weg om de lokale mensen te bewonderen tijdens hun dagelijkse bezigheden. 's avonds overnachten we in Kon Tum.



Dag 4: We rijden tot de grens van Cambodja en Laos. En tijdens de rit stoppen we oorlogsmonumenten te bewonderen en een uitleg over de oorlog te krijgen. We stoppen bij een noodlefabriekje, bij fruitboeren, bij een peperboer. Terwijl de peperboer zijn drogende pepers aan het keren is, neem ik een foto. Blijkbaar schiet dit bij een lokale, die toevallig voorbij rijdt, in het verkeerde keelgat en begint mij in het vietnamees aan te spreken. Onze gids springt bij en blijkbaar wilde deze kerel geld voor het feit dat ik een foto nam. Onze gids zij hem, dat wij niks moeten betalen om foto's te nemen en nog een aantal familieleden van de boer komen zich moeien met het schouwspel. Gelukkig druipt de man uiteindelijk af. Gevolg de boer nodigt ons thuis uit voor thee om zijn excuses aan te bieden voor het gedrag van de andere persoon. Blijkbaar is dit ice-tea gemaakt met lokaal ijs. Je moet weten dat lokaal ijs in vietnam niet echt veilig is voor de darmen en ervoor zorgt dat je diarree krijgt. Dus we hadden de keuze: de lokale boer beledigen en het weigeren, of het ice-tea opdrinken met 90 percent kans dat we 's anderendaags diarree gaan hebben. We hebben het maar opgedronken, ik heb zelfs drie tassen gedronken, en 's avonds wijselijk preventief pillen geslikt om de diaree eventueel te verminderen. 's avonds overnachten we bij een lokale familie thuis in Kham Duc, want het hotel zit volledig vol.







Dag 5: Een korte trip. Want het ging een hete dag worden. Om 11uur loopt het zweet al van onze armen en voorhoofd. We bezoeken nog wat lokale minderheden en een Cham-toren. Daarna is het richting Hoi An, waar we op zoek gaan naar een hotel met zwembad. We hebben dit verdiend.

Mui Ne

Vrijdag namiddag zijn we vermoeid toegekomen in Mui Ne. Nadat we een geschikt hotel gevonden hebben zijn we rechtstreeks strand gegaan en zijn daar de ganse namiddag niet meer weggeweest. Platte rust dus. Mui Ne is een plaatsje met mooie stranden en heel veel resorts. Maar het is geen hoogseizoen, dus het was er echt rustig.



's Anderdaags hebben we 2 scooters gehuurd en zijn we naar de "Sand dunes" gereden. Deze zandduinen kan je vergelijken met een stukje woestijn. Daar toegekomen werden we letterlijk omsingeld door tientallen kinderen, die allemaal wilden dat we een platieke plaat van hun huurden, om zo de zandduinen af te glijden. We hebben elk twee keer van de zandduinen gegleden, met als gevolg dat ik vol rood zand hing van onder tot boven. Maar het was wel fun ;-)





Daarna hebben we nog wat rondgereden op de scooters. Maar toen het veel te heet werd in de namiddag, zijn we toch maar terug naar het luilekker strand gegaan om te relaxen.

's Avonds hebben we een klein feestje op het strand gehouden met een aantal andere backpackers. Met als gevolg om 2 uur in mijn bed en om 6 uur moest ik er al terug uit.

Vandaag zijn we na een hete en lange rit toegekomen in Dalat. Dit stadje bevindt zich in de bergen van het binnenland van Vietnam. Het koelere klimaat (24 graden) hier, komt zeker eens van pas. Toen we hier aankwamen werden we al direct aangesproken door 2 "easy riders". Diegene waarmee we 5 dagen op pad willen gaan om het echte binnenland van Vietnam te zien. Zij hebben ons een voorstel gedaan om ons met de motor via het oude "Ho Chi Minh Trail" naar onze volgende bestemming (Hoi An) te brengen. We gaan hierover 5 dagen doen. Dus we zullen 5 dagen volledig afgezonderd zijn. Dus tot in Hoi An.

Mekong Delta

We zijn terug in Saigon van onze Mekong delta ervaring en hebben juist authentiek Indisch gegeten in Vietnam.

Dinsdagmorgen om 7u45 zijn we vertrokken richting Vingh Long om een drijvende markt (Cai Be floating market) te bezoeken op de Mekong rivier. De lokale mensen komen met kleine bootjes de rivier op varen om zo groenten, fruit en allerlei ander zaken te kopen. Daarna varen we verder naar een klein snoepfabriekje, waar ze de rijstsnoepjes nog met de hand maakten. Kan je bij ons niet meer inbeelden. De groep waarmee we meereizen blijkt te bestaan uit een Iers koppel, een Nederlander, een Canadees en een meisje van Singapore. Zij trekken wel richting Cambodja. Daarna is het richting lokale markt van Vingh Long, waar ik voor het eerst kennis maak met de lokale slagers en viswinkels. Het geslachte vlees en vis ligt niet gekoeld gewoon open en bloot op de markt. Je moet weten dat ik een daarvoor een lekker varkensstukje gegeten had. Ik vond het toen toch lekker ;-) Ik was blij dat ik daar snel van tussen was, want de stank was niet te harden. Dan stappen we terug op de bus en rijden we richting Chau Doc, tegen de Cambodjaanse grens, waar we zullen overnachten. Daar toegekomen bezoeken we nog eerst een Boedhistische Pagoda, echt de moeite. Vooral omdat het al donker wordt en de verlichting het gebouw nog mooier maakt. 's Avonds hielden we een drinkpartijtje met de Canadees in het hotel, de rest ligt blijkbaar al vroeg in de veren.





De dag nadien terug vroeg uit de veren, want we hebben geleerd dat onze gids vertrekt, ook als je niet klaar staat. In Chau Doc bezoeken we de drijvende huizen op de Mekong en de Chau minderheidsbevolking (moslimgemeenschap). Daarna nemen we afscheid van het Iers koppel, de Nederlander, de Canadees en het meisje van Singapore. Spijtig, maar niet getreurd, ik heb de e-mails van de laatste (twee) ;-)
We bezoeken nog een viskwekerij, deze bevinden zich blijkbaar onder de drijvende huizen. Daarna vertrekken we richting Can Tho, waar we de middag vrij hebben. We beslissen om nog een aantal pagoda's te bezoeken en ons te laten voeren over de kanalen van Mekong rivier.



Vandaag bezoeken we de grootste drijvende markt van de Mekong delta (Cai Rang floating market) en nog eens de kanalen. Tijdens onze vaartocht bezoeken we nog een boomgaard en een rijstmeelfabriekje. Daarna een lange, vermoeiende tocht naar Saigon. Maar ik heb lekker geslapen op de bus. Het was nodig ;-)

Morgen vertrekken we naar bounty stranden van Mui Ne, maar nu gaan we nog een lekkere pint(en) gaan drinken.

Cao Dai temple - Cu Chi tunnels

Vandaag zijn we met een gids naar de Cao Dai temple en de Cu Chi tunnels geweest. Ongeveer 120 km ten westen van Saigon.

De Cao Dai tempel is van een nieuw geloof, wat een mengeling is van 4 of 5 verschillende geloven. De tempel op zich is wel iets speciaals, soms zou je wel denken dat het gebouwd is voor carnaval ;-) Toen wij er waren was er juist een gebedceremonie bezig. Een leuke ervaring.



Daarna zijn ze naar de Cu Chi tunnels gereden, welke in de Vietnam oorlog gebruikt werd om de Amerikane te bestrijden. Het is een complex van ongeveer 240 km tunnels en de originele tunnels waren maar 50cm breed en 70 cm hoog. Degene die wij hebben doorkruist zijn al 20cm breder gemaakt voor de toeristen. Maar het is nog serieus wringen en bijna kruipen. Twee Australische meisjes uit onze groep, die juist achter mij zaten, flipten bijna in de tunnels. Ze wilden er direct uit.



Nu gaan we nog iets lekkers onbekends (vietnamees) gaan eten en hopen dat we er geen diarree van krijgen. Daarna nog een flauwe Vietnamese pint gaan drinken en op tijd in ons bed. Want morgen vertrekken we voor 3 dagen om 7u45 naar de Mekong delta.

Ho Chi Minh City - Saigon

Zondagmorgen ben ik doodop toegekomen in de backpackerswijk van Saigon. Hier heb ik al direct geleerd dat de baan oversteken in Saigon geen gemakkelijk job is. Er vliegen dan ook letterlijk constant brommers voorbij. Maar je moet blijkbaar gewoon het lef hebben om gewoon de baan over te steken en hopen dat ze je niet omver rijden. Maar op een of andere manier weten ze je toch te ontwijken. We verblijven dan toch in Hotel 211 waar Wouter en ik afgesproken hebben om elkaar te treffen bij zijn aankomst. Een meevaller, de kamer is niet 12 dollar per persoon, maar het is 13 dollar voor een kamer.

Daarna ben ik de backpackerswijk al slenterend gaan verkennen. En ik bedoel echt wel slenteren, want het is hier maar 26 graden, maar het voelt veel warmer aan door de hoge vochtigheid. Als je hier ook maar iets doet, dan begin je direct te zweten. In deze wijk heb ik mijn assertiveit moeten naar bovenhalen, want om de 30 seconden proberen ze je iets te verkopen - verhuren: brommers, hotels, boeken, vrouwen, mirahuana, opium, ... Dus het woord NO heb ik al duizenden keren moeten zeggen.

In het park van de backpackerswijk heb ik een aantal mannen koreaanse voetbal zien spelen. Het gaat als volgt, je hebt een soort bal gemaakt van houten takken of bamboe en is hol van binnen. De mannen stonden in dit geval in een ronde en de bedoeling is dat je de bal naar iemand anders, eender wie, kickt zonder dat hij de grond raakt. Je mag alles gebruiken, enkel je handen niet. De vietnamese mannen kunnen heel lening zijn om de bal toch van de grond te houden, dat kan ik je verzekeren.

's Avonds hebben wouter en ik elkaar dan toch zoals afgesproken elkaar gevonden aan de ingang van het Hotel 211 hotel.