Halong Bay

Rond 5 uur 's morgens kwamen we in Hanoi aan. De Vietnamesen hebben ons deze keer echt wel opgelicht. We dachten een "softsleeper" bed gekocht te hebben op de nachttrein, maar blijkbaar was dit een softsleeper voor Vietnamesen en niet voor toeristen en we betaalden dezelfde prijs als een voor de toeristen. Wouter kon hier echt niet mee lachen.

Om 8 uur moesten we klaar staan aan het sinh cafe. We vertrokken voor een rit van 4 uur in een busje naar Halong Bay, om daarna aan boord van een speciale vietnamese boot te lunchen. We vaarden eerst richting een grote grot. Ons groepje had snel een naam gevonden voor deze grot, de disco-cave. Waarom? Ze hebben de hele grot verlicht met neon-lichten van verschillende kleuren. Op zich was de grot wel prachtig van binnen, alleen de verlichting stoorde. Aan de uitgang van de grot kon je commentaar geven en in een postbus steken. Een nederlander uit onze groep kon zich niet houden en deed dit dan ook. Onze gids keek heel bizar, want hij was blijkbaar de eerste persoon die ooit commentaar gegeven heeft.

Daarna vaarden we doorheen het schitterende landschap van halong bay. Tussen de honderenden uitstekende rotsen varen, is echt prachtig. Daarna gingen we kayaken rond de karsten. Daarna was het eindelijk zover, we konden gaan zwemmen in halong bay. We sprongen allemaal van het 10 meter hoge dek in het warme zoute water. Zalig, na een dagje zweten. 's avonds bleven we overnachten op de boot. Ik heb zalig geslapen, wouter voor de 4 keer op rij niet ;-(

De dag nadien vertrokken we naar Cat Ba om een kleine trekking te doen. Niks vergeleken met de trekking naar de top van de fransipan. Maar het uitzicht was prachtig. In de namiddag heb ik een klein strand gezocht, dat volgens de lonely planet nog onaangeraakt en zonder veel toeristen er bij ligt. De lonely planet van Vietnam mag dringend aangepast worden.

's Avonds zijn we met een groepje bier gaan drinken op een terras. We hebben elk een rondje van 18000 dong gegeven. Dit is net geen 1 euro voor 6 pintjes, ongelooflijk.

De dag nadien is het terug naar Hanoi en nemen we onze intrek in de Hanoi Backpackers Hostel. Dit is gewoon fun.

Sapa

We zijn deze namiddag teruggekomen van een driedaags trekking naar de top van de berg Fransipan, de hoogste berg in indochina. Hij is 3143m hoog. We hebben deze trekking samengedaan met een koppel uit Nederland dat in Australie woont. De eerste dag werden we met een busje naar een hoogte van 1800m gebracht. Daar vertrokken we met een lokale gids en twee porters, zij droegen ons eten voor drie dagen, eerst naar een hoogte van 2300m en daarna daalden we terug af naar het base camp. Dit lag op 2000m. Op dag twee vertrokken we vroeg in de ochtend, zodat we tegen de middag lunch konden hebben op de top van de berg. We daalden eerst 200m af om daarna in stijgende lijn naar de top van de berg te kruipen. Ik zeg kruipen, want er waren geregeld stukken bij van 80% stijging. Andere stukken gingen over rotsen, uistekende wortels van bomen, ... Soms hadden we zelfs touwen nodig om bepaalde stukken omhoog te kunnen. Na 4 uur klauteren kwamen we kletsnat op de top. Kletsnat van het zweet en van de regenbui die we het laatste half uur over ons heen kregen. Na een half uurtje pauze keerden we terug naar het base camp. We deden er bizar genoeg terug 4 uur over, vooral door het moeilijke parcour. De derde dag moesten we eerst terug 200m stijgen :-(, om daarna enkel nog te dalen naar 1200m, maar na de vermoeiende inspanningen was dit zelfs een moeilijke afdaling. Ik denk dat sommige onder ons zelfs gestorven zijn de laatste dag.

De andere dagen in Sapa hebben we vooral genoten van de mooie uitzichten over de vallei en de rijstterrassen op de flanken van de bergen. De dag voor de driedaagse trekking hebben we ons vieren ons 15km van sapa laten afzetten in een bergdorpje om eerst een grot te bekijken en daarna terug te wandelen naar sapa. Het is hier gewoon prachtig en de mensen zijn hier heel vriendelijk.

Morgen nemen we de nachtrein terug naar Hanoi om direct 's morgens te vertrekken naar Halong Bay en Cat Ba eiland voor drie dagen. Hopelijk wordt dit een mooie tocht, want anders gaat Wouter vies rondlopen ;-)